காந்தியே...
நீ பிறந்ததென்னவோ -
போர்பந்தரில் தான்.
ஆனால் போர் இல்லாமலேயே,
எங்களை ஜெயிக்க வைத்தாய்.
நீ எங்களுக்கு -
சுதந்திரச் சுடராய் ஒளி தந்துவிட்டு
கருகிப்போன திரி.
நீயொரு ஈசல்.
எங்கள் உள்ளத்தில்
ஆகஸ்டு 15 -ல் பிறப்பாய்;
அன்றே இறப்பாய்.
எங்களுக்காக நீ கொடுத்ததையெல்லாம்
பயன்படுத்தாமலே பழசாக்கினோம் -
வாய்மை... நேர்மை... தூய்மை...
அஹிம்சை... சுதேசி... ராட்டை...
ஒத்துழையாமை... சத்யாகிரகம்... மதுவிலக்கு...
நாங்கள் நெஞ்சம் நிமிர்த்தினோம்.
சகிப்பை மறந்து உருவிய வாளில்
வடிந்த குருதியை;
உன் கந்தலாடையில் உலர்த்தினோம்.
உன் தேகத்தின் மீதுதான்
துண்டாடப்பட வேண்டுமென்றாய்!
துண்டாடியபின் உன் தேகத்தில்
குண்டாடிய தேசமிது!
தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டவர்கள் தேரிலும்
தேர்ந்தெடுத்தவர்கள் தெருவிலும் நிற்கும்
இந்த தேசத்தையா நீ நேசித்தாய்?
இங்கே -
உனக்குப் பிறகு சுடப்பட்டது
"உண்மை" தான்!
ஜனநாயகத்தை சமாதியாக்கிவிட்டு
அந்தக் குழிகளுக்கு மேல் கும்மாளமிடுகிற
இந்த அரசியல் கழுகுகளிடமிருந்து -
மீண்டும் இந்தியாவை மீட்பதற்கு...
உன் கைத்தடியோடு எழுந்துவா காந்தியே...
காத்திருக்கிறோம்.!
.
7 comments:
நல்ல கருத்துதான் , ஆனால் காந்தி திரும்பி வந்து மறுபடியும் குண்டடிபடவா? மாற்றம் வர வேண்டுமெனில் இங்கு வேறு அவதாரம் நடக்க வேண்டும் .
காந்தி கவிதை நல்லாருக்கு.. ஆனா இந்தக்காலத்துல காந்தி மாதிரி ஒருத்தரை பார்க்க முடியுமா?
இன்றுதான் தங்கள் வலைத்தளத்திற்குள் நுழைந்தேன்
அனைத்து பதிவுகளும் அருமை
குறிப்பாக மெஞ்ஞானதிற்கு மேல் விஞ்ஞானம்
வித்தியாசமான சிந்தனை
தொடர்ந்து வருகிறேன்
தொடர வாழ்த்துக்கள்
மூன்று முதல்வர்களுக்கும் நன்றிகள்.... # முதன்முறை வருகை தந்திருக்கிறீர்கள். மிக்கநன்றி.
@ சாகம்பரி
கருத்துரைக்கு நன்றி.... காந்தீய சிந்தனைகள் கொண்ட ஒரு அவதாரம் வந்தால் மகிழ்ச்சிதான்....
@ சி.பி.செந்தில்குமார்
நன்றி செந்தில். காந்தி மாதிரி ஒருத்தர்....... ம்ம்ம்... நல்லக்கண்ணு நினைவுக்கு வருகிறார்...
@ Ramani
முதல் வருகைக்கும், முத்தான கருத்துரைக்கும், வாழ்த்துகளுக்கும் நன்றிகள் ரமணி...
Post a Comment