மனங்கவர் முன்னுரைகள்

தொடர்ச்சியாய் பதிவுலகம் வருவதும், பதிவுகள் தருவதும் ஒரு சாதனையாகத்தான் தெரிகிறது. மீண்டும் ஒரு வனவாசம் முடிந்து, இப்போது 'உள்ளேன் ஐயா'...

மனங்கவர் முன்னுரைகள் குறித்த ஒரு தொடர்பதிவுக்கு 'மகிழம்பூச்சரம்' சாகம்பரி அவர்கள் அழைத்திருந்தார்கள்.  அவரது அழைப்பை ஏற்று மலர்ந்த 'கீதமஞ்சரியை' சென்ற வாரம்தான் படித்து முடித்தேன். (கணினி மையத்தில் அமர்ந்து வாசிக்க நேரமில்லாததால் அச்செடுத்துவந்து வாசித்தேன். பதிவின் நீளத்தில் அவரது வாசிப்பின் ஆழம் புரிந்தது. ஆஹா! என்ன கனம்... என்ன கனம்...!! பாராட்டுகள் கீதா)

இவர்களது முன்னுரைகளென்னும் பொன்னுரைகல்லைப் பார்க்கையில் என் வாசிப்பை துலாத்தட்டில் நிறுத்திப் பார்க்கிறேன். எந்த வரைமுறைகளிலும் அடங்காத ஒரு ஒழுங்கற்ற, முரண்பாடான ரசனை என் துலாத்தட்டை உச்சியிலே நிறுத்திவைக்கிறது. ஆனாலும் சிந்தனா சக்தியையும், அடங்கமறுக்கும் அடிமனத்தின் உணர்வுகளையும் தூண்டும் சில நல்ல புத்தகங்களை நானும் வாசித்திருக்கிறேன் என்றமட்டில் சாந்திதான்.

பொதுவாக, புத்தகங்கள் குறித்த எனது தெரிவு முன்னுரைகளில் இருந்து தொடங்குகிறது. தன் எழுத்தின் ஆதாரத்தையும், அதன் நதி/ரிஷி மூலத்தையும் ஒரு எழுத்தாளன் முன்னுரையில் எடுத்துத் தருவது புத்தகத்தின் மீதான ஆர்வத்தையும், மதிப்பையும் திறனிட உதவும். ஜன்னலுக்கு வெளியே மழை. குதூகலமாய் மணல் குழைத்து 'மழை'யாடும் குழந்தை. அந்தக் குழந்தையின் குதூகலம் உங்களையும் மழைக்குள் இழுக்கிறதா? அப்படி ஒரு அனுபவம் முன்னுரையில் தோன்றிவிட்டால், பின் அந்தப் புத்தகத்தின் வாசிப்பனுபவம் குதூகலம்தான். இனி என்னை தன்னுள் இழுத்துக்கொண்ட முன்னுரைகள்...

ரத்தம் ஒரே நிறம்:

தனது விஞ்ஞானம் சார்ந்த எழுத்துகளுக்காக பரவலாக அறியப்பட்ட   திரு.சுஜாதா அவர்களால் கி.பி.1983 -ல் எழுதப்பட்ட சரித்திரப் பதிவு. இந்த நாவல் எழுத நேர்ந்த சூழ்நிலையையும், ஆர்வத்தையும் தனக்கேயுரிய நையாண்டித்தமிழில் முன்னுரையாக்கியிருக்கிறார் சுஜாதா. சிப்பாய்க்கலகம் (எ) முதல் இந்திய சுதந்திரப்போர் குறித்த ஆழமான புரிதலுக்கும், அறிதலுக்கும், விஸ்தீரணமான வாசிப்பனுபவத்திற்கும் இந்த நாவல் சரியான தெரிவாக இருக்கும். நிஜமாக வடக்கில் நடந்த ஒரு போராட்டத்தில், தெற்கிலிருந்து சில தமிழ்பாத்திரங்களை நயமாக உள்நுழைத்து, கற்பனை மனிதர்களையும், நிஜ மாந்தர்களையும் ஊடாட வைத்த அசாத்திய திறமை வியக்கவைக்கிறது.

இந்த நாவலுக்கு அணிந்துரை எழுதிய திரு.ரா.கி.ரங்கராஜன் அவர்களின் வரிகளில் சில இங்கே:

சிப்பாய் கலகம் என்று தப்பாய் வர்ணிக்கப்பட்ட முதலாவது இந்திய சுதந்திரப்போரை பின்னணியாகத் தெரிந்தெடுத்து, அந்த யுத்தத்தில் தமிழனுக்கு குறிப்பிடத்தக்க பங்கு இல்லாமற் போய்விட்டதே என்ற குறைதீர்க்கும் நூல். இந்த நாவலில் அவர் விரும்பியிருந்தால் அத்தனை பிரிட்டிஷ்காரர்களும் அக்கிரமக்காரர்கள், கொடியவர்கள் என்று சித்தரித்திருக்க முடியும். அல்லது நல்லவர்களைப் பற்றி சொல்லாமலே இருந்திருக்கலாம். ஆனால் மனசாட்சியுள்ள ஆஷ்லியைப் படைத்து "நீ கருப்பர்கள் என்று சொல்கிறாயே, அதில் இருக்கும் ஆணவமும் வெறுப்பும்தான் இன்று  கலகம் துவங்கியிருப்பதற்கு காரணம்" என்று அவனைப் பேசவைத்திருக்கிறார். எதிரியான முத்துக்குமரனை சந்தர்ப்பம் கிடைக்கும்போதெல்லாம் தப்பிக்க வைக்கிறார் ஆஷ்லி. அதேபோல் துன்பத்துக்கு மேல் துன்பமாய் தாங்கிக்கொண்டு முத்துக்குமரனைப் பின்தொடரும் பூஞ்சோலை , அத்தனை இழப்புகளுக்குப் பின் கையறு நிலையடையும்போது, யுத்த பயங்கரங்களுக்கு நடுவில் அனாதையாய் சிரித்துக்கொண்டிருக்கும் குழந்தையை அரவணைத்துப் புறப்படும் இடத்தில் ஆப்டிமிஸ்ட் சுஜாதா வெளிப்படுகிறார். சரித்திர நாவல்களில் இருந்தேயாகவேண்டிய சாமியார் பாத்திரம் பைராகியினுடையது. வைத்தியம் முதல் வாள்வீச்சுவரை அத்தனையும் தெரிந்தவன் பைராகி. கூடைகூடையாக தகவல்களைத் திரட்டி, அதை கேப்ஸ்யூல்களாக்கி கொடுத்திருக்கிறார் சுஜாதா.

பாண்டிச்சேரியின் ஞாயிறுசந்தையில் ஒரு பழையபுத்தகக் கடையில் தெரிந்தெடுத்தேன்.
ரத்தம் ஒரே நிறம் = நிஜம் + கற்பனை + வலி + போராட்டம்.

வேங்கைவனம்:

மாமன்னன் இராசராசன் விருதினைப் பெற்ற இந்தப் புதினம் கி.பி. 1987 -ல் திரு.கோவி.மணிசேகரன் அவர்களால் எழுதப் பெற்றது. புதினத்தின் களம் குறித்தும், அதில் தன கற்பனை குறித்தும் அவர் விவரிக்கும்போது எந்த எதிர்க்கேள்வியும் கேட்காமல் அப்படியே ஏற்றுக்கொள்ள முடிகிறது. தமிழர் மரபையும், வீரத்தையும், மாண்பையும், பண்பான அரசியலையும், காதலையும், துரோகத்தையும், அவசரத்தையும் ஆழமாகவே விவரிக்கிறார் கோவி.மணி.

முதல், இடை, கடை என்று சங்கம் வைத்து தமிழ் வளர்த்த மதுரை, உக்கிரப்பெருவழுதிப் பாண்டியர் ஆளுமையில் இருந்த காலத்தில் காட்சிகள் விரிகின்றன. ஒருகட்டத்தில் கடைச் சங்கம் அழிந்துவிடுகிறது. அத கடைசி ஆசானாக இருந்தவர் மாங்குடி மருதனார். அவருக்குப் பின் ஒரு பெண் அந்தப் பொறுப்பிற்கு வரவிருந்த நிலையில் சங்கம் தடைபடுகிறது. பின் அழிபடுகிறது. என்ன நடந்தது இடையில்? யாருக்கும் தெரியாத ரகசியம் அது. ஆனால் என்ன நடந்திருக்கும் என்றும், ஏனிப்படி இருக்கக்கூடாதென்றும் கற்பனை செய்ததில் உருவானதுதான் இந்தப் புதினம் என்கிறார் கோவி.

புதினம் படித்தபின் வேங்கைமார்பனும், திருமேனியும், தியாகவல்லியும் உங்கள் மனங்களில் நிரந்தரக் குடியேறுவார்கள். பன்னிரண்டு வருடங்களுக்கு முன், எங்கள் ஊர் நூலகத்தில் எடுத்து, இன்னும் திருப்பித் தராமல் என்னிடமே இருக்கும் நூல். (நூலகம் இடம் மாற்றிவிட்டார்கள். அதான்...)

வேங்கை வனம் = கற்பனை + காதல் + மரபு + தியாகம்.

கோல்:

இதன் மூலம் ஆங்கிலம். அம்மொழியில் எழுதியவர் Mr. இலியாஹூ எம். கோல்ட்ராட். அதை செம்மொழி பெயர்த்தவர் திரு.அஞ்சனாதேவ். தன முன்னுரையில் "இது வெறும் கதைப்புத்தகம் மாத்திரம் அல்ல" என்று பீடிகை போடுகிறார் அஞ்சனா. தன்னையும் உயர்த்திக்கொண்டு, தன நிறுவனத்தையும் வெற்றிச் சிகரத்துக்கு கொண்டு செல்லவேண்டும் என்னும் வெறிகொண்ட அத்தனை பேருக்குமான மந்திரச்சொல் என்கிறார் அவர்.

மொழிபெயர்ப்பில் தனக்கு ஏற்பட்ட சந்தோஷத்தையும், சங்கடத்தையும், வழியையும் அனுபவமாக விவரிக்கிறார் அவர். நேரடியாகச் சொல்லப்படும் அறிவுரைகளும், பொன்மொழிகளும், புள்ளிவிவரங்களும் பலசமயங்களில் நடைமுறைவாழ்வில் பலனளிக்காமல் போவதால், ஒரு நிஜ சம்பவத்தையே தேர்ந்தெடுத்துக் கொண்டதாக சொல்லும் கோல்ட்ராட்-ன் கூற்றையும் பதிவு செய்கிறார் அஞ்சனா.

உங்கள் பணியிடம் எதுவாகவும் இருக்கட்டும். எந்தத் துறையாகவும் இருக்கட்டும். ஆனால் இந்தக் கதைக்களமான தொழிற்சாலையின் பிரச்சினைகளும், நிகழ்வுகளும் நிச்சயம் உங்கள் பணியிடத்திலும் ஏற்படக்கூடியவைதான். இதனைப் படித்து முடிக்கும்போது நீங்கள் வெற்றிப்பாதையில் பயணிக்கத் துவங்கியிருப்பீர்கள் என்று சவாலும் விடுக்கிறார். ஜோனா, அலெக்ஸ் ரோகோ, பாப் டோனாவன், பில்பீச் மனதைவிட்டகலாத பாத்திரங்கள்.

தமிழில் குறிப்பிடத்தக்க பிசினஸ் இலக்கியம் இல்லை என்ற குறைதீர்க்கும் நூலாக இதைக் கருதுகிறேன். எனது பணிசார்ந்த பிரச்சினைகளையும், அதற்கான தீர்வுகளையும் அழகாக எடுத்துரைப்பதால் எனக்கு பிடித்த நூல்.

ஆனந்த விகடனில் தொடராக வந்து பெரும் வரவேற்பைப் பெற்ற இது, பின் விகடன் பிரசுரத்தாரால் நூலாகவும் வெளியிடப்பட்டது. 2008 -ம் ஆண்டு சென்னை புத்தகக் கண்காட்சியில் வாங்கினேன்.

கோல் = பிரச்சினைகள் + ஆர்வம் + தன்னம்பிக்கை + முயற்சி + நிச்சயவெற்றி

கி.மு.-கி.பி.:

                      சங்ககாலத்துக்கு முன்னால்...
                      சரித்திரகாலத்துக்கும் முன்னால்...
                      மனிதநாகரிகம் தோன்றிய காலம் முதல்...
                      மனிதனே தோன்றிய காலம் வரை...
                      இது ஹைடெக் மொழியில் ஒரு அகழ்வாராய்ச்சி சுற்றுலா.
                      தயாராகுங்கள் கால இயந்திரத்தில் பயணிக்க.

ஆறுபக்க முன்னுரையின் பொருளடக்கத்தை இந்த ஆறுவரிகளே தந்துவிடும். அதுதான் மதன். தன கேலிசித்திரங்களுக்காகவும், பரந்த வரலாற்று அறிவுக்காகவும் அனைவராலும் அறியப்படும் மதன், தன படிப்புக்காலத்தில் பிடித்த பாடம் 'வரலாறு' அல்ல என்கிறார்.

கிமு-கிபி இந்த இரண்டுக்குள் உலகமே அடங்கிவிடும். மூன்றாவதே கிடையாது என்றும் சிலாகித்துக் கொள்கிறார். உண்மையில், மூன்றாவது ஏன் இல்லை? என்ற கேள்வியையே நம்முள் கிளரிவிடுகிறார் அவர். லட்சக்கணக்கான ஆண்டுகளுக்கு முன் பூமி உருவான வரலாறு முதல், மனித தோன்றியது, கண்டங்கள் பிரிந்தது, போர்க்களங்கள் என்று பயணிக்கும் நமது சுற்றுலா புதிய மில்லினியத்தில் வந்து நிற்கிறது. மதனைப் போல் ஒருவர் வரலாற்றுப்பாடம் நடத்தினால் / எழுதினால் அத்தனை மாணவருக்கும் வரலாறு விருப்பப்பாடமாக இருக்கும். இனிக்கும்.

குமுதத்தில் தொடராக வந்து பெரும் வரவேற்பைப் பெற்ற இது, பின் நூலாகவும் வெளியிடப்பட்டது. இதையும் 2008 -ம் ஆண்டு சென்னை புத்தகக் கண்காட்சியில் வாங்கினேன்.

கி.மு.-கி.பி. = உலகசுற்றுலா.

வந்த நாள் முதல்...:

முன்னுரையிலேயே ஒரு கவிதை வாசிக்கும் அனுபவத்தைத் தருகிறார் பன்முகத்திறமை கொண்ட செழியன். தனக்கு இந்தப்புத்தகம் எழுதக் கிடைத்த வாய்ப்பையும், கவிதையின் வடிவத்தைத் தெரிவு செய்தமையையும், பாடுபொருளுக்கான களத்தை கண்டுபிடித்ததையும் வார்த்தைகளில் காதல் கோர்த்து சொல்கிறார். காதல் என்ற பாடுபொருள் அயர்ச்சியைத் தருவதாகக் கூறும் இவரது முன்னுரையிலிருந்து சில வரிகள்:

வடிவத்திலும், உள்ளடக்கத்திலும் புதுமையாக ஏதாவது செய்யவேண்டிய கட்டாயம். கவிதையின் வெளிப்பாட்டு முறைமையையும், சிறுகதையின் கதையாடல் உத்தியையும் இணைத்து எழுதிப்பார்க்கலாம் என்று தோன்றியது. அதோடு ஒளியின் தன்மை சார்ந்து காட்சிச் சித்திரங்களாக எழுதிப்பார்க்க விரும்பினேன்.

காலத்தைப் பின்னோக்கி நினைவுகூர்ந்தால் சொல்ல விரும்பிய, சொல்லத் தயங்கிய  அன்பு நம் எல்லோருக்கும் இருந்திருக்கிறது. இது காதல் இல்லை. மழை வருவது மாதிரி மேகமூட்டம் இருந்துகொண்டு, வராமல் களைந்து போகிற மழைக்கு முந்தைய மனநிலை. ஆணும் பெண்ணும் ஒருவரையொருவர் வசீகரிக்க விரும்பும் இந்தப்பருவம் தான் எப்போதும் வாழ்வின் பொன்னொளி படர்ந்த கனவுகாலமாக இருக்கிறது.

நுட்பமான புனைவுகளைக் காட்டிலும், உண்மைக்கதைகள் வலிமையானவை. அந்த அனுபவத்தைத் தருகிறது இந்தக் கவிதை நூல். ஆனந்த விகடனில் தொடராக வந்து, பின் விகடன் பிரசுரத்தாரால் நூலாகவும் வெளியிடப்பட்டது.

வந்த நாள் முதல் = வசந்தகால நினைவுகள்.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

பருவம் தப்பிய மழையாய் இந்த தொடர்பதிவை தட்டச்சியிருக்கிறேன். இதுவரை இந்த தலைப்பைத் தொடாத நண்பர்கள் அத்தனை பேரும் தொடர்பதிவுங்களேன்...