என் -
தொப்புள் பந்தம்
தொட்டிலில் அழுகிறது.
பசியை அடக்க
பாய்ந்து வா என்று!
என் -
கட்டில் பந்தம்
கனவோடு காத்திருக்கிறது.
காமத்தீயை அணைக்க
காதல் நீராய் வா என்று!
என் -
கடமை பந்தம்
கர்ஜனையோடு விரட்டுகிறது.
இருக்கும் வேலைகளை
இயந்திரமாய் முடி என்று!
என் -
உரிமை பந்தம்
உலக்கையை இருக்கிறது.
கட்டிக்கொடுத்ததோடு
கடன் தொலைந்ததென்று!
என் -
மூளை பந்தம்
முணுமுணுக்கிறது வேதனையாய்.
நால்வரும் வேண்டும்...
நான் என்ன செய்யவென்று!
4 comments:
பந்தம்
ஒரு தொடர் கதைதான்
சேக்காளி
கவிதை ம்ம்ம்... அருமை
தொப்புள் பந்தம்,கடமை பந்தம்,உரிமை பந்தம்....மூளை பந்தம்தான் தடுமாறித் தவிக்கும் !
பந்தத்தை வைத்தே அழகான கவிதை.. கலக்கிட்டீங்க.
இன்னுமொன்று பந்தம் என்பதற்கு இன்னொரு கருத்தும் இருக்கு.... தடியிலே துணி சுற்றி எண்ணெய் விட்டு எரிப்பது... அதுவும் பந்தம்தான்.. சுவாமிக்குப் பிடிப்பார்கள்..
நல்ல ஆதங்க கவிதை...மூளையை கழட்டி வைத்து இதயத்தோடு பயணிக்கவும்...
Post a Comment